معنی لقمه جو در لغت نامه دهخدا

لقمه جوینده. جستجوی توشه کننده:، صوفیان طبل خوار لقمه جو، سگدلان همچو گربه روی شو.، مولوی

معنی لقمه جو در فرهنگ لغت هوشیار

آنکه در طلب لقمه ونواله برآید: صوفیان طبل خوار لقمه جو سگدلان همچو گربه روی شو. (مثنوی. نیک. 269: 2)

لغت نامه دهخدا

فرهنگ لغت هوشیار

(لُ مَ / مِ)

منسوب به لقمه، خرد. به اندازۀ یک لقمه.
- گز لقمه ای، گز به قرص کوچک که ناشکسته میتوان به یکبار در دهان برد

(اَ)

نقطه بین. دقیق. باریک اندیش. موهوم طلب:
با وهم نقطه جو دهنت گفت درگذر
کآن ذره ایم ما که نیائیم در شمار.
لنبانی

نواله جوی روزی جوی

نواله یی گراسی، کوچک منسوب به لقمه، کوچک باندازه یک لقمه

آنکه لقمه و نواله خاید: چون روان باشی روان و پای نی می خوری صدلوت و لقمه خای نی. (مثنوی لغ)

نمدمال